۹ موردی که باید درباره تغذیه و تغییرات آب و هوایی (اقلیمی) بدانید
نوشته شده توسط: PlantPure Communities
تاریخ انتشار: ۲۴ اکتبر ۲۰۱۸
آیا می‌دانستید محصولات دامی در مقایسه با همه امور حمل و نقل تاثیر بیشتری در تغییرات اقلیمی دارد؟ می‌توان گفت که مهم‌ترین اقدامی که هر یک از ما می‌تواند برای کاهش تغییرات اقلیمی انجام دهد، این است که آنچه در داخل بشقاب‌مان قرار دارد را تغییر دهیم.
در ادامه می‌توانید ۹ مورد درباره‌ی ارتباط تغذیه و تغییرات آب و هوایی را بخوانید:
۱) گزارش اکتبر سال ۲۰۱۸ سازمان ملل مردم را به مصرف ۳۰درصد کمتر از محصولات حیوانی دعوت کرد
همچنین گزارش مشابهی نشان می‌دهد که اگر بخواهیم از خطر بالا رفتن قابل توجه گرمای شدید، خشکسالی، سیل و فقر که صدها میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد جلوگیری کنیم، باید تا سال ۲۰۳۰ به این گرمایش جهانی خاتمه دهیم. اگر چه انتشار گازهای گلخانه‌ای به طور معمول با بخش حمل و نقل، فرآیندهای صنعتی و سوخت‌های فسیلی مرتبط است، تجزیه و تحلیل جامع سال ۲۰۰۶ سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (FAO) نشان داد که محصولات دامی سهم ۱۸ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای را در سراسر جهان دارد که در حال حاضر بیش از کل بخش حمل و نقل می‌باشد. تجزیه و تحلیل دیگری را که موسسه ورلد واچ (Worldwatch) انجام داد، اعلام کرد که برآورد FAO در واقع کاملا محافظه کارانه است و محصولات دامی در واقع به میزان ۵۱ درصد از میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد. یک رژیم گیاهی در مقایسه با رژیم گوشتخواری مفرط، ۵۰ درصد کمتر گاز گلخانه‌ای تولید می‌کند و همچنین ۱٫۱۱ برابر نفت، ۱٫۱۳ آب و ۱٫۱۸ زمین کمتری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۲) دامپروری انقراض جمعی، گرسنگی، چاقی، سوء تغذیه و تغییرات اقلیمی را تسریع می‌دهد
ما در حال حاضر بزرگترین انقراض جمعی در این ۶۵ میلیون سال را تجربه می‌کنیم. کارشناسان برآورد می‌کنند که به علت تخریب جنگل‌های بارانی هر روز بیش از ۱۳۷ گونه از گیاهان، حیوانات و حشرات از بین می‌روند و ما تا سال ۲۰۴۸ شاهد اقیانوس‌های خالی از ماهی خواهیم بود. برآورد شده است که ۲۵ درصد از کل گاز گلخانه‌ای تولید شده فقط به علت جنگل زدایی می‌باشد. وقتی منطقه‌ای جنگل زدایی می‌شود، گاز کربن دی اکسید موجود در در درختانِ قطع شده وارد اتمسفر می‌شود. علاوه بر این، در عوض استفاده از زمین‌ها برای رشد محصولات جهت تغذیه مردم، حداقل ۷۰ درصد از زمین‌های کشاورزی و بیش از ۴۵ درصد از زمین‌های سطح کره زمین برای تولید محصولات دامی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حقیقت ۴۰ درصد از زمین برای رشد غلات جهت تغذیه حیوانات استفاده می‌شود. در همین حال هر شب یک میلیارد نفر گرسنه می‌خوابند. دامپروری نه تنها سرعت تغییرات اقلیمی را افزایش می‌دهد، بلکه افرادی که از رژیم گوشتخواری مفرط پیروی می‌کنند در چاقی، جمعیت سوء تغذیه فعلی و بیماری‌های مرتبط با این رژیم جهانی سهیم هستند.
۳) دامداری صنعتی اثرات ویران کننده‌ای بر جای می‌گذارد
بیشترین گوشت (۹۵% از خوک)، شیر (۷۸% از گاو)، تخم مرغ (۹۹٫۹% از مرغ) تولید شده، آن‌هایی هستند که در دامداری صنعتی پرورش یافته‌اند. گازهای گلخانه‌ای انتشار شده متان و نیتروژن مونواکسید ناشی از دامداری صنعتی، مهم‌ترین عامل تغییرات اقلیمی است. پتانسیل گرمایش جهانیِ نیتروژن مونوکسید ۳۰۰ برابر و متان ۸۰ برابر بیشتر از دی اکسید کربن هستند.
۴) تغییرات اقلیمی باعث بالا آمدن آب دریاها می‌شود
با افزایش دمای جهانی، به تدریج یخ دریاها ذوب شده و سطوح تابشی کمتر باعث بازتاب نور خورشید در اتمسفر (جو) می‌شود. انرژی خورشیدی بیشتری در سطح آب دریاها ذخیره شده و دمای اقیانوس‌ها افزایش می‌یابد. حرارت آب گرم، افزایش حجم یخ‌ها در فصل پاییز و زمستان را به تاخیر می‌اندازد و تا رسیدن فصل بهار به سرعت ذوب شده و آب اقیانوس‌ها برای مدت طولانی تا تابستان آتی خالی از یخ می‌مانند. تغییر در مقدار یخ دریاها می‌تواند چرخه طبیعی اقیانوس را مختل کند و منجر به تغییرات اقلیمی جهانی شود. علاوه بر این، چون این کلاهک‌های یخی قطبی (قطب جنوب و شمال) ذوب می‌شوند سطح دریاها بالا آمده و در نهایت صدها میلیون نفر از مردم به طور فزاینده‌ای در معرض خطر سیل قرار می‌گیرند و در نتیجه برخورد بادهای شدید به یکدیگر، طوفان‌های فاجعه انگیزی پدید می‌آید.
۵) تغییرات اقلیمی موجب کاهش آب شیرین مصرفی‌مان می‌شود این در حالیست که رژیم‌های غذایی مبتنی بر محصولات حیوانی سالانه تریلیون‌ها گالن آب را هدر می‌دهند
(هر گالن آمریکایی برابر با حدودا ۴ لیتر می‌باشد)
دمای گرم‌تر باعث افزایش میزان تبخیر آب در اتمسفر می‌شود و در نتیجه خاصیت اتمسفر برای نگهداری آب افزایش می‌یابد. افزایش تبخیر ممکن است باعث خشک شدن برخی مناطق و بارش مازاد در مناطق دیگر شود. با افزایش دما، مردم و حیوانات نیاز به آب بیشتری برای حفظ سلامتی و رشد خود دارند. هرچند که موثر هست که دوش کوتاه‌تری داشته باشیم، ولی در واقعیت بیشترین تغییری که هرکس می‌تواند ایجاد کند این است که گوشت کمتری مصرف کند. این اطلاعات آموزنده‌ای خواهد بود که آب مصرفی رژیم غذایی مبتنی بر گوشتخواری را با گیاهخواری مقایسه کنیم: ۱۷۴ لیتر آب برای ۱ پوند سبزیجات (حدود ۴۵۰ گرم)، ۷۴۲ لیتر برای ۱ پوند غلات یا دانه‌جات، ۱۸۳۶ لیتر برای ۱ پوند حبوبات، ۱۳۹۳ لیتر برای ۱ پوند بادام و برای تولید فقط یک پوند گوشت گاو ۷۰۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود. در واقع میانگین مصرف آب مزرعه یا کارخانه لبنیات سازی روزانه ۱۳ میلیون لیتر آب است.
۶) مصرف گوشت گاوهایی که به صورت ارگانیک تغذیه می‌کنند تاثیرات اقلیمی را کاهش نمی‌دهد
حال با آن که ادعا می‌شود گاوهایی که به صورت ارگانیک تغذیه می‌کنند شاد و سلامت هستند، باز هم تاثیر آن بر سیاره ما مشابه با گوشت گاو معمولی است. گاوهایی که به صورت ارگانیک تغذیه می‌کنند باز هم باعث انتشار همان مقدار از متان هستند و بخش مهمی از زمین‌های کشاورزی ما را برای چرا و خوراک اشغال می‌کنند. بنا به گزارشی بین یک چهارم تا یک سوم از کل گازهای گلخانه‌ای انتشار شده از دام‌های نشخوار کننده مربوط به این گاوها هستند
آیا می‌دانید روش‌هایی وجود دارد که می‌توانیم با تغییرات اقلیمی مبارزه کنیم؟
۷) خبرهای خوب: انتخاب نوع تغذیه ما می‌تواند تقریبا بلافاصله اثرات گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد
بزرگترین منبع انتشار گازهای گلخانه‌ای کشاورزی، تخمیر امعایی است به این صورت که گاز متانی که طی هضم در دام‌ها تولید می‌شود از طریق آروق زدن وارد اتمسفر می‌شود. طی دوره ۲۰ سال متان ۸۰ بار بیشتر از دی اکسید کربن، گرما را در اتمسفر به دام می‌اندازد و اثرات آن بسیار بدتر از دی اکسید کربن است. خبر خوب این است که متان با نیمه عمر اتمسفری هفت ساله‌اش، خیلی سریعتر از دی اکسید کربن در اتمسفر از بین می‌رود. بنابراین با حذف منابعی که متان تولید می‌کنند (برای مثال کاهش پرورش دام جهت تغذیه انسان) و سهم به سزایی در تغییرات اقلیمی دارند کاهش چشمیگیری آغاز می‌شود.
۸) اقتصاد نظام تغذیه می‌تواند با انعکاس اولویت‌های اقلیمی ما تنظیم شود
این موارد شامل نرخ وام، سیاست مالی، یارانه‌ها، تامین مالی برای اقدامات پایدار و موارد دیگر است که می‌تواند شامل جریان اهداف توسعه پایا (SDGs) با ایجاد انگیزه برای موسسات مالی جهت سازگاری با اهداف توسعه پایا باشد. این یعنی ایجاد اهداف توسعه پایا مناسب با کسب و کار. به عنوان مثال، ما باید انگیزه‌هایی برای بازگرداندن جنگل‌ها و زمین های تخریب شده و استفاده از شیوه‌های کشاورزی هوشمندانه برای جداسازی کربن بیشتر استفاده کنیم. از طرفی دیگر بسیار مهم است از پرداخت یارانه برای حمایت از غذاهایی که باعث افزایش تغییرات اقلیمی می‌شود خاتمه دهیم. برنامه‌های یارانه غذایی واشنگتن به نفع سیاره و سلامت ما نیست. بررسی بیش از ۲۴۶ میلیارد دلار یارانه‌های غذایی بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۹ نشان می‌دهد غذاهایی که دولت برای آن‌ها یارانه پرداخت می‌کند، کاملا مخالف توصیه‌های بهداشتی است. میوه‌ها، سبزیجات، آجیل و حبوبات برای مصارف انسانی فقط حدود ۲ درصد از کل یارانه را دربرمی‌گیرد. همچنین نیاز به یافتن راه‌هایی برای درونی سازی هزینه واقعی مواد غذایی ناپایدار در رابطه با مصرف هست. (کشاورزی که نتواند به معیشت جامعه بومی و رفاه آن‌ها کمک کند، ناپایدار است.)
۹) پذیرش گسترده رژیم گیاهخواری به مردم، محیط زیست و بحران سلامت ما کمک خواهد کرد
مطالعات نشان می‌دهد پذیرش گسترده رژیم وجترین و وگان، گازهای انتشار شده در رابطه با مواد غذایی را به ترتیب ۶۳ و ۷۰ درصد کاهش خواهد داد (و مردم را سالم‌تر می‌کند). بدون کاهش ۵۰ درصد در تولید و مصرف گوشت، عملیات دامداری تا سال ۲۰۵۰، ۵۰ درصد از کل بودجه کربن را استفاده خواهد کرد و این یعنی گرمایش جهانی فاجعه بار. این در حالیست که گزارش اکتبر سال ۲۰۱۸ مجمع بین‌المللی تغییرات آب وهوایی سازمان ملل (IPCC) مردم را به مصرف ۳۰درصد کمتر از محصولات حیوانی دعوت کرد. هرچه بیشتر از گیاهان تغذیه کنیم، به نفع کره زمین و سلامتی ما خواهد بود.
مترجم: مسعود شکریان فرد
دیدگاه خود را ثبت کنید